Ochrona przed wysoki kosztami oznacza, że pacjent w okresie dwunastu miesięcy płaci nie więcej niż 1100 koron tytułem opłat wnoszonych przez pacjenta za wizyty u lekarzy otwartej opieki zdrowotnej. Otwarta opieka zdrowotna obejmuje całą opiekę lekarską niewymagającą hospitalizacji.

Naliczanie opłat rozpoczyna się przy pierwszej wizycie, niezależnie od tego, w którym momencie roku ma ona miejsce. Po osiągnięciu limitu opłat ustalonych przez wojewódzki samorząd terytorialny lub region, pacjent otrzymuje kartę zwalniającą z opłat – „frikort", która obowiązuje do końca 12-miesięcznego okresu. Do końca tego okresu pacjent nie ponosi już żadnych opłat za wizyty u lekarza. Po upływie dwunastu miesięcy pacjent musi płacić za wizyty u lekarza od początku – do momentu kolejnego osiągnięcia limitu ochrony przed wysokimi kosztami.

Wojewódzki samorząd terytorialny lub region może ustalić niższą kwotę opłat obowiązkowych niż 1100 koron.

Ochrona przed wysokimi kosztami zazwyczaj nie obejmuje:

• opłat dziennych wnoszonych podczas pobytu w szpitalu
• szczepień
• zaświadczeń i badań zdrowotnych
• kosztów profilaktycznych świadczeń zdrowotnych, np. mammografii
• kosztów wizyt, na które pacjent się nie stawił
• kosztów wydania kopii dokumentacji medycznej
• opłaty administracyjnej pobieranej w przypadku zapłaty z odroczonym terminem płatności lub zlecenia przesłania faktury na adres domowy.