مراحل مختلف زایمان

به مرحله اول زایمان معمولا مرحله تاخیر گفته میشود. در طول مرحله تاخیر بدن شروع میکند خودش را برای بخش اعظم فعال بودن زایمان، زمانیکه قرار است کودک زاییده شود، آماده سازد. مرحله تاخیر تا بیست ساعت میتواند طول بکشد. گاهی هم زمان بیشتری میبرد. 

معمولی ترین چیز این است که زایمان با درد شروع شود. درد ها زمانی میآیند که رحِم خود را جمع و منقبض میکند. دردها در مرحله تاخیر رحِم را آماده میسازند که قادر باشد کودک را بزایاند. این دردها قرار است باعث شوند که سرپوش رحِم نرم، کوتاه شده و شروع به باز شدن کند.

 ممکن است در ابتدا دردها مانند درد عادت ماهانه احساس شوند. اول کار دردها معمولا نامنظم هستند. بعضی وقتها مابین انقباض ها استراحت طولانی میباشد. زایمان میتواند همچنین با  کمی خونریزی شما از ناحیه مهبل آغاز شود. به آن خونریزی نشانه ای میگویند.

سعی کنید آرام باشید

در مرحله تاخیر معمولا مردم در منزل میمانند و آرامش خود را حفظ میکنند. خوب است که سعی کنید ریلکس باشید و نیروی خود را ذخیره کنید. در صورت لزوم میتوانید داروی تسکین درد پاراستامول دار استفاده کنید . گرما و ماساژ هم علیه درد کمک میکنند.

بدلیل اینکه تقریبا تمام مدت کمی درد خواهید داشت، این مرحله میتواند دشوار باشد.

با بخش زایمان تماس بگیرید 

درطول مرحله تاخیر وقت آن رسیده که به یک بخش زایمان زنگ بزنید. در اینصورت آنها میتوانند برای آمدن شما برنامه ریزی کنند. همچنین در صورت نیاز میتوانید راهنمایی و مشورت دریافت کنید.

چنانچه مرحله تاخیر بیشتر از یک شبانه روز طول بکشد ممکن است که شما نیاز داشته باشید که به یک بخش زایمان       مراجعه نمایید. در آنجا شما که قرار است زایمان کنید میتوانید جهت تسکین درد دارو دریافت نمایید. مسکن درد میتوا ند به شما کمک نماید که استراحت کنید تا زیاد توان خود را قبل از اینکه مرحله فعال شروع شود، از دست ندهید.  

بعضی وقتها لازم میشود که زایمان را راه بیاندازند. ماما میتواند غشاء های جنین را سوراخ کند که آب بیرون بریزد. یا اینکه شما میتوانید سرم تقویت درد دریافت کنید. 

بعضی وقتها زایمان با رفتن آب یا دردهای شدید شروع میشود

بعضی وقتها شما زیاد متوجه مرحله تاخیر نمیشوید. در اینصورت دردها با شدت شروع میشوند و زمانیکه شما به بخش زایمان وارد میشوید سرپوش رحِم چند سانتی متری باز شده است. بعضی از زایمان ها با پاره شدن غشاهای جنین شروع میشوند که به این ترتیب آب جنین از مهبل بیرون میریزد.

بعد از مرحله تاخیر مرحله بازشدن شروع میشود. در این مرحله بایستی سرپوش رحِم کاملا باز شده باشد تا کودک بتواند از مهبل بیرون بیاید. در طی مرحله بازشدن دردها قویتر احساس میشوند. دردها طولانی تر و منظم تر میشوند. در این زمان خوب است به بخش زایمان بروید. در آنجا به شما کمک میشود درد را تحمل کنید. بعضی وقتها سخت است آدم بداند کی وقتش رسیده که به زایشگاه برود. همیشه میتوانید به یک بخش زایمان جهت دریافت راهنمائی زنگ بزنید.

اولین بار معمولا زمان بیشتری میبرد

اولین باری که از راه مهبل زایمان میکنید معمولا سرپوش رحِم تقریبا نیم سانتی متر در ساعت باز میشود. ولی میتواند هم سریعتر یا آرامتر این کار پیش برود. اگر قبلا زایمان داشته اید معمولا سرپوش رحِم سریعتر، شاید یک سانتی متر در ساعت باز میشود.

در اواخر مرحله باز شدن سر کودک از جایی در لگن عبور میکند که نام آن ستیغ تهیگاهی، ایلیاک، میباشد. نزدیک ایلیاک برای عبور کردن سر بچه تنگ است. در اینصورت ممکن است که شما فشاری را در استخوان لگن حس کنید. همچنین ممکن است حال تهوع داشته باشید. بعضی ها بالا میآورند. بعد از ایلیاک قرار است کودک بسمت انتهای لگن پایین برود. برای اینکار دردهای بیشتری نیاز میباشد، قبل از اینکه مرحله بعدی زایمان شروع شود.

 

آخرین بخش زایمان مرحله خروج نام دارد. در این مرحله کودک آنقدر در لگن پایین آمده که وقت آن رسیده که کودک را از راه مهبل با زور زدن به بیرون فشار دهید. در این زمان احساس میکنید که میخواهید فشار دهید و زور بزنید. وقتی یک درد شروع میشود، احساس میکنید میخواهید مدفوع کنید. بعضی ها این احساس را دارند که میخواهند قبل از اینکه کودک بحد کافی پایین آمده باشد زور بزنند. معمولا در این مواقع ماما تذکر میدهد. در این موقع شما سعی خواهید کرد مابین دردهای زور زدن، بدون فشار دادن، نفس بگیرید. ماما شما را کمک میکند. 

اولین باری که از راه مهبل زایمان میکنید اغلب ممکن است تا حدود یک ساعت قبل از اینکه کودک بدنیا بیاید، زور بزنید. پیش میآید که زمان بیشتری هم بگیرد. وقتی زایمان قبلی دارید بندرت لازم میشود که بیشتر از 30 دقیقه زور بزنید.

زمانیکه زور میزنید ممکن است احساس کنید که میخواهید تا حد ممکن کودک را سریعتر بیرون بیاورید. ولی اغلب خوب است که کمی زمان ببرد. در اینصورت شکاف مهبل وقت دارد که حسابی کش بیاید و خطر پارگی کمتر میشود.

معمولی ترین این است که کودک وقتی بیرون میآید شروع به جیغ زدن و نفس کشیدن میکند. همچنین کودک معمولا چند دقیقه اول رنگ متفاوتی دارد و بنظر میآید که سرش بداخل فشرده شده است. چیز عجیبی نیست. شما که زایمان کرده اید اجازه دارید بلافاصله کودک را، چنانچه بنظر بیاید حالش خوب است، نزد خود بگیرید. ماما تشخیص میدهد که حال کودک چگونه است، بنابراین لازم نیست شما به این مسئله فکر کنید. ماما کودک را خشک میکند و یک کلاه سرش میگذارد. خوب است که کودک با تماس پوست به پوست زیر یک پتو گرم قرار بگیرد.

بعضی از کودکان جهت تمدید قوا یا شروع به تنفس بعد از زایمان، به کمک نیاز دارند. در اینصورت کارکنان کودک را به میز کودک جداگانه میبرند، در آنجا کودک توسط یک ماما یا پزشک کودکان کمک میشود.

رحِم خود را جمع میکند

زمانیکه کودک بیرون است جفت جنین از جداره رحِم جدا میشود. در اینصورت از جائیکه قبلا به آن چسبیده بود خونریزی شروع میشود. همزمان رحِم خود را جمع میکند. وقتی رحِم خود را جمع میکند زخم در اثر جفت جنین کوچکتر شده و خونریزی کاهش مییابد.

جفت جنین نیز بایستی بیرون بیاید. معمولا راحت میشود جفت جنین را بیرون کشید، آن نرم و شکل پذیر است. ماما به شکم فشار میآورد و آن را لمس میکند تا کنترل کند که جفت جنین جدا شده و رحِم دارد خود را جمع میکند.

این که رحِم هر چه سریعتر خودش را جمع کند، مهم است. اغلب ماما یک آمپول اوکسی توکسین میزند. اوکسی توکسین یک هورمون است که باعث میشود تا رحِم خودش را جمع کند و خونریزی کاهش یابد.

ماما جفت جنین را بررسی میکند

زمانیکه جفت جنین بیرون میآید ماما معاینه میکند ببیند که آن کامل و آن طور که باید باشد هست. او همچنین بند ناف را معاینه میکند و رگهای خونی داخل آن را میشمارد. سپس ماما مهبل، قسمت شرمگاهی و ناحیه میانی را جهت اینکه ببیند آیا بعد از زایمان پارگی ایجاد شده باشد، معاینه میکند. اغلب قبل از معاینه شما بیحسی دریافت میکنید.

معمولی است که در ارتباط با زایمان شما بمقدار یک لیتر خون از دست دهید. ممکن است بنظر زیاد بیاید، ولی بدن آمادگی آن را دارد. در طول بارداری خون اضافی ساخته شده است.

 

بمحض اینکه کودک بیرون بیاید بدن خود را تطبیق میدهد که دیگر باردار نباشد. هورمونها هم فیزیکی و هم از نظر احساسی تحت تاثیر قرار میدهند. بعد از زایمان بسیاری افراد احساس کوفتگی دارند. شما ممکن درد شبیه دردهای پس از تمرین جسمی، ناسوری و تورم در آلت تناسلی و سفت شدن سینه ها را احساس کنید.

درد های پس از زایمان

رحِم به جمع شدن خود ادامه میدهد. به این عمل پس درد میگویند. این دردها برای اینکه رحِم حسابی خود را جمع کند مهم میباشند. پس درد ها در ابتدا، خصوصا هنگام شیر دادن، قویترند. چنانچه بار اول است که شما زایمان میکنید، ممکن است پس درد ها مانند درد عادت ماهانه احساس شوند. اگرچندین بار زایمان کرده اید اغلب پس درد ها کمتر درد دارند.

ترشح خون آلود

ترشح خونابه ای است که از زخم رحِم میآید. ممکن است شما تا هشت هفته پس از زایمان ترشح خون آلود داشته باشید.

احساسات و عواطف

تغییرات هورمونی باعث حساس شدن شما در شبانه روزهای اولیه میشود. ممکن است احساس کنید غمگین هستید و مال تان گرفته باشد. معمولابعد از چند روز این حالت رفع میشود. بعضی افراد در ارتباط با زایمان دچار افسردگی میشوند.